Ερωτας...

Πως ειναι δυνατον ο ερωτας να αλλαζει τοσο πολυ εναν ανθρωπο? Πως μπορει μια ματια σου να με κανει να θελω να σε φιλησω? Πως μπορει να με ποναει τοσο πολυ το γεγονος οτι δεν μπορω να το κανω? Ολα αυτα τα αναπαντητα ερωτηματα... Ολος αυτος ο πονος που δεν μπορω να αποφυγω.. Το να σε βλεπω καθε μερα.. Και να μην με βλεπεις οπως σε βλεπω εγω... Αυτα τα γαλαζια ματια γιατι να με πονανε? Γιατι? Γιατι να μην μπορω απλα να ειμαι εκει για σενα? Να εισαι εκει για μενα? Να ειμαστε μαζι.. Να ειμαστε εκει στο χρονο παγωμενοι και να με κοιτας στα ματια... Να μην μπορω να βγω απο την αγκαλια σου.. Να μην θελω να βγω απο την αγκαλια σου... Απλα σ'αγαπω.. Ειμαι εδω... Για σενα.. Και εσυ απλα εισαι καπου αλλου.. Οταν τα βλεμματα μας συναντηθηκαν τοτε ελιωσα.. Τοτε πιστεψα πραγματικα πως μπορω να σ' αγαπησω οσο τιποτα αλλο... Σαν την ζωη μου ακομα.. Τοσο πολυ... Τοσο αληθινα.. Ελα μεσα απο ενα ονειρο να με αγκαλιασεις... Να περπατησουμε μαζι την λεπτη γραμμη της αγαπης με τα αγκαθια απο κατω και να πιστεψουμε οτι δεν θα πεσουμε... Να βρεθουμε στην απεναντι πλευρα... Και να ειμαστε μαζι... Μονο αυτο θελω... Να ειμαι μαζι σου... Ν εισαι μαζι μου.... Να ειμαστε μαζι.. <3