Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Μονη με παρεα

Πως μπορει καποιος να ειναι μονος του με παρεα;Πως γινεται να εχεις φιλουσ που απο την μια σου λενε οτι σ αγαπανε και ομως να λενε αλλα πισω απο την πλατη σου;Κρυμενα πισω απο μασκες φιλιας και αγαπης συναισθηματα φθονου και πονου...Η δικη σας μασκα με τρομαζει γιατι χαμογελαει και απο κατω ειναι ψυχρη,παγερη και με κοιταζει με περιφρονηση...Και ομως αντι να κανω κατι για αυτο φοραω την δικη μου χαμογελαστη μασκα και καθομαι σε μια ακρη...Η δικη μου μασκα ομως ειναι εκει για να καλυπτει τα δακρυα μου..Για να μην φαινεται ο πονος που κρυβεται κατω απο το προσωπειο αυτο..Για να μην πληγωσω κανεναν..Αντιθετα ομως αυτο πληγωνει εμενα και ας μην φαινεται..Δεν μπορω αλλο ομως να κρυβομαι..Βαρεθηκα..Κουραστηκα...Δεν προκειται να ξανακρυφτω πισω απο την μασκα μου...Ηρθε πια η ωρα να πεταξω το κρυσταλλινο προσωπειο και να δειξω το προσωπο μου...Ειτε αυτο ειναι καλυμενο με δακρυα,ειτε λουσμενο απο το φως που προσφερει το γελιο...Αυτη ειμαι και σε οποιον αρεσω...Αν εχει καποιος προβλημα να μου το πει....Ειμαι εδω για να ακουω και οχι μονο για να μιλαω.......